به گزارش شهرآرانیوز، کودکی نسرین هم میان دار قالی و تار و پود‌هایی که مادر به هم گره می‌زد تا چرخ زندگی لنگ نماند می‌گذشت. به قول خودش، تا دست چپ و راست خود را تشخیص داد، قالی‌باف شده بود به گونه‌ای که از یازده‌سالگی استادکار کامل بود. نسرین و ۵ خواهر و برادرش در خانواده‌ای بزرگ شدند که پدر و مادر کارگر بودند، اما بچه‌هایی تحصیل‌کرده تربیت کردند. نسرین هم مهندسی شیمی خواند، اما پشت‌میزنشینی باب دلش نبود. دلش می‌خواست مستقل باشد و روی پای خودش بایستد. همین شد که علاقه به حرفه مادری را علی‌رغم مخالفت‌های خانواده دنبال کرد و امروز کارآفرین نمونه روستا در خراسان رضوی و راهبر شغلی کمیته امداد امام خمینی (ره) شده است.
